De helft van mijn avontuur zit er al weer op!
Door: Tessa
Blijf op de hoogte en volg Tessa
09 Oktober 2011 | Zweden, Örebro
Zo, wat was dit een GEWELDIGE week in het ziekenhuis: wat een diversiteit! Op het gedeelte van de eerste hulp waar ik sta, komen mensen met klachten als pijn op de borst, hartkloppingen, longproblemen en duizeligheid. Heel divers qua onderwerpen dus, waardoor brede kennis die vereist is (hier moet ik nog even aan werken ben ik bang… hihi!). Ook de afwisseling in de toestroom van patiënten (al dan niet per ambulance), maken het er niet minder spannend op!
Dat het zo leuk was heb ik mede te danken aan de leuke, enthousiaste en tevens fanatieke begeleiders die ik heb gehad: allemaal super aardig en bereid om me daadwerkelijk alles uit te leggen. Wat helemaal super was, is dat alle jonge patiënten - van 1960 of jonger - sorry voor diegene die ouder zijn en dit lezen… – naar mij toe werden geschoven, om zo de mogelijk voor mij te creëren om zelfstandig consulten (in het engels) en onderzoeken uit te voeren! Van te voren las ik dan de medische voorgeschiedenis en dergelijke van de patiënt door (met behulp van een online woordenboek natuurlijk), en beoordeelde ik het ECG (hartfilmpje) en de labwaardes van het bloed. Daarna ondervroeg ik de patiënt en voerde ik enkele onderzoeken uit. Als ik dan alle informatie op een rijtje had, koppelde ik dit terug naar de arts, die vervolgens de patiënt nog kort ondervroeg en het lichamelijk onderzoek snel herhaalde. Vervolgens vroeg de arts aan welke diagnoses ik dacht en welke vervolgonderzoeken ik zou willen doen. Daarna gaf hij/zij aanvullingen en legde uit waarom zus en zo: super leerzaam en interessant dus!
Vrijdag waren en nauwelijks jongen patiënten dus besloot ik de verpleegkundigen te helpen bij het prikken van veneuze bloedsamples, om zo mijn prikvaardigheden te verbeteren. Gelukkig waren de verpleegkundigen (weet je nog: sjuksköterska) erg behulpzaam, waardoor ik mijn adrenaline kick enigszins onder controle had!
Voor ik het wist was het alweer weekend én zat de helft van mijn avontuur al weer op! Wat gaat de tijd snel! Zaterdag heb ik weer aan mijn verslag gewerkt, en ondertussen begint het ergens op te lijken: yes! Ook ben ik even gaan winkelen, om vervolgens ’s avond uit te gaan. Nu moet ik toch even kwijt dat het uitgaansleven hier iets ingewikkelder is dan we in Nederland gewend zijn. Zo heeft iedere club per avond een andere leeftijdsgrens, zodat je voordat je de deur uitgaan even moet kijken waar je wel, en waar je niet welkom bent. Hoewel ik dacht volwassen te zijn met mijn 21 jaartjes levenservaring, viel dit mooi tegen: meer dan de helft van de clubs/cafés hielden hun deuren gesloten voor mensen onder de 21. En dan mag ik nog van geluk spreken dat ik 21 jaar ben, anders zat een alcoholisch drankje er ook al niet in!
Maar goed, na onze speurtocht op internet naar alle clubs waar we wél welkom waren, kon ons avondje stappen dan eindelijk beginnen! De 1e en 2e uitgaansgelegenheden zagen er niet echt veelbelovend uit dus we besloten onze speurtocht naar club nummer 3 voort te zetten. Hoewel deze onvindbaar was, zagen we op het plein een andere club die er wél veelbelovend uitzag. Aangezien ik de vorige keer mijn charmes in de strijd had gegooid om informatie over wat er gaande was los te peuteren, was nu iemand anders aan de beurt: Nilan (en achteraf was ik hier heel blij om! hihi). Nog niet bij de uitsmijter aangekomen, vliegt iemand haar namelijk om de hals en begint een of ander dronkenmansverhaal in het Zweeds op te hangen. Ik zie steeds meer vraagtekens en uitroeptekens (help, help) boven het hoofd van Nilan verschijnen, zich geen raad wetend met de situatie. Stiekem vind ik het wel grappig, maar uiteindelijk besluit ik en uiteindelijk toenadering te zoeken in een poging haar uit de benarde situatie te bevrijden. Wanneer het hem eenmaal duidelijk is dat we niks van zijn Zweedse gebrabbel verstaan omdat we uit Nederland komen, verteld hij ons dat hij hier 2 jaar gewoond heeft (je raadt het al: in Amsterdam natuurlijk...). Vervolgens doet hij een of ander absurd dansje op een melodietje dat hij neuriet/zingt (tittie, tittie, tittieee!), waarbij het lijkt alsof hij zijn spierballen – die ik zelfs na intensief speuren onvindbaar bleken te zijn – laat zien. Aangezien ik de link met Nederland niet helemaal (lees: helemaal niet) begrijp, maak ik hem gauw duidelijk dat we in Nederland niet zulke dancemoves hebben. Ondertussen is duidelijk dat je voor deze club 22 jaar moet zijn, dus we gaan snel verder in de hoop ergens iets te kunnen vinden. Dit laatste zal uiteindelijk niet gebeuren, dus uiteindelijk belanden we op de bank in de club die we als eerste tegen zijn gekomen. Ja je leest het goed: op de bank… Jeetje wat een saaie bedoening! Nu snap ik ook waarom al die dames hier op hakken van gemiddeld 10 cm uitgaan! Om 1 uur sluit de tent en besluiten we naar huis te gaan, aangezien er echt NIKS te beleven is. Al met al hebben we toch wel erg gelachen om de rare gewoontes van die Zweden hier, en hebben ons dus weer goed vermaakt!
Vandaag staat er nog het volgende op de planning:
- Wandeling natuurgebied
- Bus/treinticket en hostel boeken in Stockholm voor volgend weekend
- Ziektebeelden leren/herhalen
Hopelijk blijft er dan nog wat tijd over om te relaxen, om zo maandag weer helemaal fit en enthousiast (dat sowieso!) en mijn tweede week spoedeisende geneeskunde te beginnen! Ik heb er zin in!
Vee liefs,
Tessa
Dat het zo leuk was heb ik mede te danken aan de leuke, enthousiaste en tevens fanatieke begeleiders die ik heb gehad: allemaal super aardig en bereid om me daadwerkelijk alles uit te leggen. Wat helemaal super was, is dat alle jonge patiënten - van 1960 of jonger - sorry voor diegene die ouder zijn en dit lezen… – naar mij toe werden geschoven, om zo de mogelijk voor mij te creëren om zelfstandig consulten (in het engels) en onderzoeken uit te voeren! Van te voren las ik dan de medische voorgeschiedenis en dergelijke van de patiënt door (met behulp van een online woordenboek natuurlijk), en beoordeelde ik het ECG (hartfilmpje) en de labwaardes van het bloed. Daarna ondervroeg ik de patiënt en voerde ik enkele onderzoeken uit. Als ik dan alle informatie op een rijtje had, koppelde ik dit terug naar de arts, die vervolgens de patiënt nog kort ondervroeg en het lichamelijk onderzoek snel herhaalde. Vervolgens vroeg de arts aan welke diagnoses ik dacht en welke vervolgonderzoeken ik zou willen doen. Daarna gaf hij/zij aanvullingen en legde uit waarom zus en zo: super leerzaam en interessant dus!
Vrijdag waren en nauwelijks jongen patiënten dus besloot ik de verpleegkundigen te helpen bij het prikken van veneuze bloedsamples, om zo mijn prikvaardigheden te verbeteren. Gelukkig waren de verpleegkundigen (weet je nog: sjuksköterska) erg behulpzaam, waardoor ik mijn adrenaline kick enigszins onder controle had!
Voor ik het wist was het alweer weekend én zat de helft van mijn avontuur al weer op! Wat gaat de tijd snel! Zaterdag heb ik weer aan mijn verslag gewerkt, en ondertussen begint het ergens op te lijken: yes! Ook ben ik even gaan winkelen, om vervolgens ’s avond uit te gaan. Nu moet ik toch even kwijt dat het uitgaansleven hier iets ingewikkelder is dan we in Nederland gewend zijn. Zo heeft iedere club per avond een andere leeftijdsgrens, zodat je voordat je de deur uitgaan even moet kijken waar je wel, en waar je niet welkom bent. Hoewel ik dacht volwassen te zijn met mijn 21 jaartjes levenservaring, viel dit mooi tegen: meer dan de helft van de clubs/cafés hielden hun deuren gesloten voor mensen onder de 21. En dan mag ik nog van geluk spreken dat ik 21 jaar ben, anders zat een alcoholisch drankje er ook al niet in!
Maar goed, na onze speurtocht op internet naar alle clubs waar we wél welkom waren, kon ons avondje stappen dan eindelijk beginnen! De 1e en 2e uitgaansgelegenheden zagen er niet echt veelbelovend uit dus we besloten onze speurtocht naar club nummer 3 voort te zetten. Hoewel deze onvindbaar was, zagen we op het plein een andere club die er wél veelbelovend uitzag. Aangezien ik de vorige keer mijn charmes in de strijd had gegooid om informatie over wat er gaande was los te peuteren, was nu iemand anders aan de beurt: Nilan (en achteraf was ik hier heel blij om! hihi). Nog niet bij de uitsmijter aangekomen, vliegt iemand haar namelijk om de hals en begint een of ander dronkenmansverhaal in het Zweeds op te hangen. Ik zie steeds meer vraagtekens en uitroeptekens (help, help) boven het hoofd van Nilan verschijnen, zich geen raad wetend met de situatie. Stiekem vind ik het wel grappig, maar uiteindelijk besluit ik en uiteindelijk toenadering te zoeken in een poging haar uit de benarde situatie te bevrijden. Wanneer het hem eenmaal duidelijk is dat we niks van zijn Zweedse gebrabbel verstaan omdat we uit Nederland komen, verteld hij ons dat hij hier 2 jaar gewoond heeft (je raadt het al: in Amsterdam natuurlijk...). Vervolgens doet hij een of ander absurd dansje op een melodietje dat hij neuriet/zingt (tittie, tittie, tittieee!), waarbij het lijkt alsof hij zijn spierballen – die ik zelfs na intensief speuren onvindbaar bleken te zijn – laat zien. Aangezien ik de link met Nederland niet helemaal (lees: helemaal niet) begrijp, maak ik hem gauw duidelijk dat we in Nederland niet zulke dancemoves hebben. Ondertussen is duidelijk dat je voor deze club 22 jaar moet zijn, dus we gaan snel verder in de hoop ergens iets te kunnen vinden. Dit laatste zal uiteindelijk niet gebeuren, dus uiteindelijk belanden we op de bank in de club die we als eerste tegen zijn gekomen. Ja je leest het goed: op de bank… Jeetje wat een saaie bedoening! Nu snap ik ook waarom al die dames hier op hakken van gemiddeld 10 cm uitgaan! Om 1 uur sluit de tent en besluiten we naar huis te gaan, aangezien er echt NIKS te beleven is. Al met al hebben we toch wel erg gelachen om de rare gewoontes van die Zweden hier, en hebben ons dus weer goed vermaakt!
Vandaag staat er nog het volgende op de planning:
- Wandeling natuurgebied
- Bus/treinticket en hostel boeken in Stockholm voor volgend weekend
- Ziektebeelden leren/herhalen
Hopelijk blijft er dan nog wat tijd over om te relaxen, om zo maandag weer helemaal fit en enthousiast (dat sowieso!) en mijn tweede week spoedeisende geneeskunde te beginnen! Ik heb er zin in!
Vee liefs,
Tessa
-
09 Oktober 2011 - 09:47
Marlou:
Super leuk verhaatje weer!
Geniet er nog maar even van!
En daarna spreken we snel wat af:)
xx -
09 Oktober 2011 - 09:50
Roel Bogie:
Hey Tessa,
Goed om te lezen dat je het zo leuk hebt! Als ik dit lees, krijg ik ook zin in mijn keuze coschap.
Geniet er nog van!
Groetjes,
Roel -
09 Oktober 2011 - 10:00
Marloes:
Hey Tessa!
Klinkt alsof je nuttige en spannende dagen hebt met al die patienten! Super leuk dat je die zelfstandig mag zien! :O En zoveel ook! Ik mag blij zijn met 1 per dag :) haha! Dus geniet ervan zolang je daar bent!
Uitgaan klinkt niet zo booming! Maar...ik als bankhanger kan alleen maar zeggen: Goed dat je op de bank bent beland!!!!! :D haha! En goed, nu weet je dus ook weer: volgende keer op hakken!! ;)
xx -
09 Oktober 2011 - 10:34
Andere Astrid:
Wat een saaie boel daar! Maar goed dat jullie er nu zijn, doe ze eens voor hoe je gezellig uitgaat!
Spannend, spoedeisende hulp! Lijkt me dat je hersenen dan echt in de hoogste versnelling staan...best lekker, ook voldoenend, snel resultaat?
Oh, en bedankt weer voor de up-date...het wordt BIJNA leuk te werken op zondag:))
Succes weer voor volgende week, en ik kijk uit naar het volgende verslag! -
09 Oktober 2011 - 11:11
Mama:
ha die Tessa! Fijn dat je nu twee collega-studenten bij je hebt om je vrije tijd mee te vullen. Zo te lezen ook maar goed dat jullie samen op stap gaan met al die brallende Zweden. Ellen en Frank geven het zo dadelijk ook aan Bomma, dan kan zij je ook volgen. Geniet van nog een week SEH. -
09 Oktober 2011 - 18:32
Anne B:
Haa Tessa! wat een heerlijke verhalen allemaal :) . SEH lijkt je ook goed te bevallen dus, ook fijn dat je je zo goed redt met de taal in het zh.
Heel erg veel volgend weekend in Stockholm! ben benieuwd wat je ervan vindt, het is mijn favo stad hihi, maar dat wist je al ;) Geniet ervan!
Dikke X Anne -
09 Oktober 2011 - 19:42
Marij:
Ook als "schone"-moeder ben ik ontzettend trots op je hoe je het allemaal doet. Ik kan veilig oud worden met een "schoon"-dokter als jij. Marij -
09 Oktober 2011 - 21:05
Bas:
He Tessa,
Mooie verhaaltjes tik je elke week weer. Moet zeggen dat ik andere ervaringen heb met uitgaan maar dat was wel in Malmö net na de zomer. Van kroeg tot disco overal was het eigenlijk wel erg gezellig toen. Maarja de tijden veranderen natuurlijk. Veel plezier komende week op de SEH de volgende weken. Als je in Stockholm nog een mooi staaltje van Hollandse Scheepsbouwkunst wil zien (nou ja er waren een paar nederlandse scheepsbouwers die een foutje gemaakt hebben) moet je naar de Wasa gaan kijken. Maar kan me voorstellen dat dat niet de eerste prio heeft!
Groetjes Bas -
12 Oktober 2011 - 09:08
Petra:
Whahaha geweldig grappig, dat uitgaansverhaal!
Spoedeisende klinkt super:)! Ben jaloers!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
