Eerste bericht uit Zweden!
Door: Tessa
Blijf op de hoogte en volg Tessa
01 September 2011 | Zweden, Örebro
Hallo lieve vriendjes en vriendinnetjes!
Na heel wat weken e-mailen en bellen om van alles te regelen, ben ik dan eindelijk waar ik het allemaal voor gedaan heb: Örebro! Het heeft bloed, zweet en tranen gekost om alles geregeld te krijgen en om hier te komen. De tranen m.n. bij het afscheid nemen, want zoals jullie waarschijnlijk allemaal wel weten is dat niet een van m’n sterkste kanten!
Nadat ik Dusseldorf van mijn ouders en m’n lieve vriendje met pijn in m’n hard en tranen afscheid had genomen, begon MIJN avontuur! Om 18.30u kon ik door de gate; 18.45 mocht ik dan echt het vliegtuig in. Ik koos een mooi plekje aan het raam zodat ik mooi uitzicht had. We reden naar de juiste opstijgbaan, we wachtten even op een ander landend vliegtuig, de motoren beginnen hard te werken, en….. daar gaan we dan: Tessa helemaal alleen (maar met foto’s en het plakboek van jullie!) op weg naar Zweden!
Na bijna 2 uur in de lucht gezeten te hebben, kom ik om 20.45u met een perfecte landing aan op Skavska. Als ik uitstap is het al donker, maar ik maak toch nog gauw een foto van het vliegtuig; gewoon als herinnering! Vervolgens naar de band om m’n koffer te pakken en nog een checken hoe laat mijn bus gaat en hoe ik met mijn geprinte e-Ticket moet inchecken. Nadat duidelijk is dat mijn bus om 21.45 zal vertrekken en het pas 21.00 uur is, besluit ik Skavsa (de vlieghaven van waar uit ik ook weer terug zal vliegen) te verkennen. Ik weeg ook meteen even boeken, om te kijken hoe ik het overschot aan kilo’s die ik naar Zweden mee heb gesmokkeld ook weer terug naar Nederland ga krijgen. Ik ben benieuwd… Daarna lees ik nog even wat in mijn boekje. Ik ben eigenlijk te moe om te lezen dus ik ga toch maar even buiten op een bankje zitten: en ja hoor, daar is m’n eerste klant… In een of andere rare taal probeert ze me tevergeefs iets duidelijk te maken. Ik zeg haar dat ik geen Zweeds spreek (achteraf denk ik dat ze een heel andere taal sprak…), dus dat engels wellicht een betere optie zou zijn. Helaas kan ze dit niet dus maakt ze me met allerlei talen door elkaar heen uiteindelijk duidelijk dat haar man ziek is en dat ze aan het wachten is op haar zoon die hier woont (die komt hun ophalen)en of ik even op haar spullen wil letten: natuurlijk doe ik dat!
Om 21.40u komt de bus aanrijden. Ik leg mijn koffers in de laadruimte en ga in de bus zitten, om vervolgens om 22.30u uit te stappen in Norrköping. Al snel zie ik waar het station is, en dus ook mijn hostel voor mijn eerste nacht in Zweden ligt (het is namelijk gelokaliseerd op de 1e verdieping van het gebouw van het centraal station).
Nadat ik de gekregen codes van de voordeur en de kamerdeur heb ingetoetst, ben ik erg verbaast dat beide deuren daadwerkelijk open gaan! Tessa heeft het gefixt! Ik ben gewoon in m’n uppie (zelf zonder mijn paarse bad-eend!) in een of ander hostel in Norrköping aangekomen. Wie had dat gedacht!
Voorzichtig doe ik de deur open: wat zal ik aantreffen… Er staan 4 stapelbedden, waarvan er nog 2 vrij zijn en waarvan er 2 mensen al in bed liggen. Ik probeer stil te doen, totdat ze tot mijn verbazing tegen me beginnen te praten. Niet omdat ik niet gewend ben dat mensen tegen me praten hoor (ja ik zie het jullie denken), maar omdat het toch al redelijk laat is en ze proberen te slapen. Ik vertel hun waarom ik er ben, en ik kom erachter dat zij hier al een paar dagen zijn, ook i.v.m. hun studie, in afwachting van een woonruimte in Norrköping. Ook wordt me verteld dat er van slapen waarschijnlijk weinig terecht zal komen, aangezien er bij elke trein die langrijdt een bel ongeveer 20 seconde lang afgaat… Nadat ik m’n tanden heb gepoetst en in bed lig, zie ik dat ik allemaal lieve smsjes heb gekregen. Ik heb niet iedereen terug kunnen smsen omdat het smsen nogal een irritant tikkend geluid maakt en er dus al twee mensen probeerden te slapen. Maar dat betekent dat ik het heel leuk vond om ze te lezen. Heel fijn is het om te merken dat er veel mensen aan je denken, ook al ben je ‘ver’ weg. Dit doet me echt goed!
Na een paar keer inderdaad de irritante bel te hebben gehoord, viel ik dan toch in slaap. Om 7 uur ging de eerste wekker van een van de kamergenoten, en ging de bel van de langsrijdende treinen wel 4-5 keer per uur. Slapen kon ik niet meer, maar toch ben ik tot 9.30u blijven liggen voordat ik mijn bedje (met een veel te dun matras) uitkroop. Ik maakte me klaar om te gaan, pakte mijn koffers weer in en maakte een rugzak klaar met de spullen die ik mee wilde nemen in de trein.
Ik hoefde alleen maar de trap af te lopen, om op het station te belanden. Heerlijk om je geen zorgen te hoeven maken of de bus vertraging zou hebben waardoor je de trein zou missen! Even naar de helpdesk om een bevestiging te hebben van het spoor waar mijn trein zou vertrekken. En hoppa: 20 minuutjes later zit ik in de trein naar Katrineholm. Daar stapte ik over op een trein naar Hallsberg. Hier heb ik vervolgens bijna een uur gewacht om uiteindelijk in Örebro uit te komen. In de trein kwam ik in gesprek met een man. Toen ik hem vertelde waarom in hier ben, begon hij zo wat te glunderen: geweldig vond hij het. Hij vond namelijk dat meer buitenlanders in Zweden moesten wonen, omdat ze dat nodig hadden. Ook kwam hij vaker in het ziekenhuis van Örebro omdat hij 4 jaar terug door een bus was aangereden. Toen in in Örebro Centrale was uitgestapt, bedankte ik hem voor de tips en vervolgde mijn eigen weg naar het adres waar ik de sleutel op moest halen. Ik kreeg de sleutel, maar helaas wordt er niet voor internet gezorgd: hier moest ik dan zelf een oplossing voor bedenken. Maar dat heb ik nu ook gedaan anders stond dit berichtje nu niet online…
Op naar mijn huis voor de komende 10-11 weken: spannend! Hopelijk zou het meevallen… En het viel (en valt nog steeds) mee! Ik heb een eigen kamer (ik schat zo’n 12 m2) met een eenpersoons bed, een wastafel met een kastje erboven, een kapstok , een ladenkast (3 laden) een tafeltje met stoel, een relax stoel, en jongens of je het nu gelooft of niet….: een inloopkast! Wel eenje van 1,5 m2, maar toch! Ik heb gewoon een inloopkast! Lekker pûh! Hihi!
Verder is er een gezamenlijke keuken, maar daar wil ik het even niet over hebben behalve dan dat het een echte studenten keuken is… De douche en de 2 wc’s zijn echter wel voor normale mensen toegankelijk! Yes!
Ik heb na mijn aankomst snel mijn spulletjes uitgepakt en de foto’s van thuis opgehangen zodat ik aan jullie allemaal kan denken! Ook heb ik het plakboek een plaatje naast m’n bed gegeven. Daarna heb ik even aan een huisgenootje gevraagd waar een supermarkt lag en waar ik eventueel een fiets kon kopen. Ze wees we ongeveer de weg, die ik natuurlijk gevolgd ben. Ik heb toen een USB stick met mobiel internet gekocht en ik heb boodschappen gedaan (ja Kenny, ik ben echt alleen bij de supermarkt gaan ‘shoppen’! Goed he!!). Gelukkig had ik m’n handbagage koffer bij me en een rugzak! Hoewel ik deze namelijk helemaal vol had met boodschappen had ik nog 3 zakken nodig om alles mee naar m’n kamertje te nemen, wat nog ongeveer 20 minuten lopen is… Wat een hel was die terugweg zeg! Toen ik dan eindelijk thuis was (na zeker 10 pauzes genomen te hebben…), was het al 18.00 uur. Ik stief zo wat van de honger! Eerst heb ik even een foto gemaakt van alle boodschappen die ik in een keer in m’n uppie (en ja alweer zonder m’n paarse bad-eendje) heb meegenomen (zie foto’s!). Daarna heb ik mijn eerste maaltijd klaargemaakt: gebakken aardappeltjes met gehakt, uit en bloemkool! Lekker!
Daarna heb ik nog even geskyped en dit stukje geschreven.
Morgen ga ik kijken of ik ergens een tweedehands fiets kan kopen en of ik ergens een trampoline vereniging vind en vragen of ik lid mag worden natuurlijk!
Met mij gaat dus alles goed! Maak jullie geen zorgen! Bedankt ook allemaal voor de sms’jes! Ook al kan ik niet altijd terug smsen; het doet me echt goed!
Wordt vervolgd dus!
Veel liefs en tot gauw,
Tessa
Na heel wat weken e-mailen en bellen om van alles te regelen, ben ik dan eindelijk waar ik het allemaal voor gedaan heb: Örebro! Het heeft bloed, zweet en tranen gekost om alles geregeld te krijgen en om hier te komen. De tranen m.n. bij het afscheid nemen, want zoals jullie waarschijnlijk allemaal wel weten is dat niet een van m’n sterkste kanten!
Nadat ik Dusseldorf van mijn ouders en m’n lieve vriendje met pijn in m’n hard en tranen afscheid had genomen, begon MIJN avontuur! Om 18.30u kon ik door de gate; 18.45 mocht ik dan echt het vliegtuig in. Ik koos een mooi plekje aan het raam zodat ik mooi uitzicht had. We reden naar de juiste opstijgbaan, we wachtten even op een ander landend vliegtuig, de motoren beginnen hard te werken, en….. daar gaan we dan: Tessa helemaal alleen (maar met foto’s en het plakboek van jullie!) op weg naar Zweden!
Na bijna 2 uur in de lucht gezeten te hebben, kom ik om 20.45u met een perfecte landing aan op Skavska. Als ik uitstap is het al donker, maar ik maak toch nog gauw een foto van het vliegtuig; gewoon als herinnering! Vervolgens naar de band om m’n koffer te pakken en nog een checken hoe laat mijn bus gaat en hoe ik met mijn geprinte e-Ticket moet inchecken. Nadat duidelijk is dat mijn bus om 21.45 zal vertrekken en het pas 21.00 uur is, besluit ik Skavsa (de vlieghaven van waar uit ik ook weer terug zal vliegen) te verkennen. Ik weeg ook meteen even boeken, om te kijken hoe ik het overschot aan kilo’s die ik naar Zweden mee heb gesmokkeld ook weer terug naar Nederland ga krijgen. Ik ben benieuwd… Daarna lees ik nog even wat in mijn boekje. Ik ben eigenlijk te moe om te lezen dus ik ga toch maar even buiten op een bankje zitten: en ja hoor, daar is m’n eerste klant… In een of andere rare taal probeert ze me tevergeefs iets duidelijk te maken. Ik zeg haar dat ik geen Zweeds spreek (achteraf denk ik dat ze een heel andere taal sprak…), dus dat engels wellicht een betere optie zou zijn. Helaas kan ze dit niet dus maakt ze me met allerlei talen door elkaar heen uiteindelijk duidelijk dat haar man ziek is en dat ze aan het wachten is op haar zoon die hier woont (die komt hun ophalen)en of ik even op haar spullen wil letten: natuurlijk doe ik dat!
Om 21.40u komt de bus aanrijden. Ik leg mijn koffers in de laadruimte en ga in de bus zitten, om vervolgens om 22.30u uit te stappen in Norrköping. Al snel zie ik waar het station is, en dus ook mijn hostel voor mijn eerste nacht in Zweden ligt (het is namelijk gelokaliseerd op de 1e verdieping van het gebouw van het centraal station).
Nadat ik de gekregen codes van de voordeur en de kamerdeur heb ingetoetst, ben ik erg verbaast dat beide deuren daadwerkelijk open gaan! Tessa heeft het gefixt! Ik ben gewoon in m’n uppie (zelf zonder mijn paarse bad-eend!) in een of ander hostel in Norrköping aangekomen. Wie had dat gedacht!
Voorzichtig doe ik de deur open: wat zal ik aantreffen… Er staan 4 stapelbedden, waarvan er nog 2 vrij zijn en waarvan er 2 mensen al in bed liggen. Ik probeer stil te doen, totdat ze tot mijn verbazing tegen me beginnen te praten. Niet omdat ik niet gewend ben dat mensen tegen me praten hoor (ja ik zie het jullie denken), maar omdat het toch al redelijk laat is en ze proberen te slapen. Ik vertel hun waarom ik er ben, en ik kom erachter dat zij hier al een paar dagen zijn, ook i.v.m. hun studie, in afwachting van een woonruimte in Norrköping. Ook wordt me verteld dat er van slapen waarschijnlijk weinig terecht zal komen, aangezien er bij elke trein die langrijdt een bel ongeveer 20 seconde lang afgaat… Nadat ik m’n tanden heb gepoetst en in bed lig, zie ik dat ik allemaal lieve smsjes heb gekregen. Ik heb niet iedereen terug kunnen smsen omdat het smsen nogal een irritant tikkend geluid maakt en er dus al twee mensen probeerden te slapen. Maar dat betekent dat ik het heel leuk vond om ze te lezen. Heel fijn is het om te merken dat er veel mensen aan je denken, ook al ben je ‘ver’ weg. Dit doet me echt goed!
Na een paar keer inderdaad de irritante bel te hebben gehoord, viel ik dan toch in slaap. Om 7 uur ging de eerste wekker van een van de kamergenoten, en ging de bel van de langsrijdende treinen wel 4-5 keer per uur. Slapen kon ik niet meer, maar toch ben ik tot 9.30u blijven liggen voordat ik mijn bedje (met een veel te dun matras) uitkroop. Ik maakte me klaar om te gaan, pakte mijn koffers weer in en maakte een rugzak klaar met de spullen die ik mee wilde nemen in de trein.
Ik hoefde alleen maar de trap af te lopen, om op het station te belanden. Heerlijk om je geen zorgen te hoeven maken of de bus vertraging zou hebben waardoor je de trein zou missen! Even naar de helpdesk om een bevestiging te hebben van het spoor waar mijn trein zou vertrekken. En hoppa: 20 minuutjes later zit ik in de trein naar Katrineholm. Daar stapte ik over op een trein naar Hallsberg. Hier heb ik vervolgens bijna een uur gewacht om uiteindelijk in Örebro uit te komen. In de trein kwam ik in gesprek met een man. Toen ik hem vertelde waarom in hier ben, begon hij zo wat te glunderen: geweldig vond hij het. Hij vond namelijk dat meer buitenlanders in Zweden moesten wonen, omdat ze dat nodig hadden. Ook kwam hij vaker in het ziekenhuis van Örebro omdat hij 4 jaar terug door een bus was aangereden. Toen in in Örebro Centrale was uitgestapt, bedankte ik hem voor de tips en vervolgde mijn eigen weg naar het adres waar ik de sleutel op moest halen. Ik kreeg de sleutel, maar helaas wordt er niet voor internet gezorgd: hier moest ik dan zelf een oplossing voor bedenken. Maar dat heb ik nu ook gedaan anders stond dit berichtje nu niet online…
Op naar mijn huis voor de komende 10-11 weken: spannend! Hopelijk zou het meevallen… En het viel (en valt nog steeds) mee! Ik heb een eigen kamer (ik schat zo’n 12 m2) met een eenpersoons bed, een wastafel met een kastje erboven, een kapstok , een ladenkast (3 laden) een tafeltje met stoel, een relax stoel, en jongens of je het nu gelooft of niet….: een inloopkast! Wel eenje van 1,5 m2, maar toch! Ik heb gewoon een inloopkast! Lekker pûh! Hihi!
Verder is er een gezamenlijke keuken, maar daar wil ik het even niet over hebben behalve dan dat het een echte studenten keuken is… De douche en de 2 wc’s zijn echter wel voor normale mensen toegankelijk! Yes!
Ik heb na mijn aankomst snel mijn spulletjes uitgepakt en de foto’s van thuis opgehangen zodat ik aan jullie allemaal kan denken! Ook heb ik het plakboek een plaatje naast m’n bed gegeven. Daarna heb ik even aan een huisgenootje gevraagd waar een supermarkt lag en waar ik eventueel een fiets kon kopen. Ze wees we ongeveer de weg, die ik natuurlijk gevolgd ben. Ik heb toen een USB stick met mobiel internet gekocht en ik heb boodschappen gedaan (ja Kenny, ik ben echt alleen bij de supermarkt gaan ‘shoppen’! Goed he!!). Gelukkig had ik m’n handbagage koffer bij me en een rugzak! Hoewel ik deze namelijk helemaal vol had met boodschappen had ik nog 3 zakken nodig om alles mee naar m’n kamertje te nemen, wat nog ongeveer 20 minuten lopen is… Wat een hel was die terugweg zeg! Toen ik dan eindelijk thuis was (na zeker 10 pauzes genomen te hebben…), was het al 18.00 uur. Ik stief zo wat van de honger! Eerst heb ik even een foto gemaakt van alle boodschappen die ik in een keer in m’n uppie (en ja alweer zonder m’n paarse bad-eendje) heb meegenomen (zie foto’s!). Daarna heb ik mijn eerste maaltijd klaargemaakt: gebakken aardappeltjes met gehakt, uit en bloemkool! Lekker!
Daarna heb ik nog even geskyped en dit stukje geschreven.
Morgen ga ik kijken of ik ergens een tweedehands fiets kan kopen en of ik ergens een trampoline vereniging vind en vragen of ik lid mag worden natuurlijk!
Met mij gaat dus alles goed! Maak jullie geen zorgen! Bedankt ook allemaal voor de sms’jes! Ook al kan ik niet altijd terug smsen; het doet me echt goed!
Wordt vervolgd dus!
Veel liefs en tot gauw,
Tessa
-
01 September 2011 - 22:54
Erwin:
Hoi Tessa,
goed gedaan, om een trampoline-vereniging te zoeken. Vanuit mijn eigen ervaring kan ik dat alleen maar stimuleren. Toen ik naar Engeland ging op stage, was alles geregeld, maar het eerste dat ik deed, is een tafeltennisvereniging zoeken waar ik mijn energie op een andere manier kwijt kon. Heel belangrijk om buiten je 'dagelijkse werkzaamheden' een ander vangnet te hebben waar je je ei in kwijt kunt.
Goed gedaan. Maar hebben ze geen ledenstop? (geintje) Voor jou is er geen ledenstop. Dag Tessa, ga zo door!!
Erwin -
02 September 2011 - 03:58
Aury:
Hee Tessa!
Super bedankt nog voor je lieve berichtje op mijn weblog! Zo te horen vergaat het jou ook allemaal goed. Super ook dat je alles van te voren al zo goed geregeld had, bespaard een hoop gestress.. Nou probeer van ieder moment te genieten, want het gaat allemaal zo ontzettend snel!
Succes met je co-schap en heel veel liefs!
Aury -
02 September 2011 - 06:31
Petra:
Hey Tessa,
Goed om te zien dat je veilig en wel bent aangekomen. Leuk kamertje heb je daar!
Ik hoop dat je flink gaat genieten de komende 10 weken en dat je veel interessante ervaringen op doet! Leuk om via de blog toch een beetje te kunnen meegenieten.
Liefs -
02 September 2011 - 06:39
Suus:
Heey Tessa,
Super om te lezen hoe het je allemaal afgegaan is... Zo zonder je paarse bad eendje ;) En dat je nog niks vergeten bent, zoals op de trainingen :P
Succes met het vinden van een turnvereniging en vooral genieten van je mooie tijd daar..:)
Groetjes... -
02 September 2011 - 08:06
Camiel:
Hey Tessa,
Klinkt goed! Is even wat anders dan met zn 10-en in Ferrara, maar dit is zeker ook heel vet! Veel plezier en ik ben benieuwd naar je verhalen.
Groetjes, Camiel -
02 September 2011 - 09:03
Jos:
Hey Tessa!
Gelukkig is alles goed gegaan! Ik kan me voorstellen dat het vreemd is om helemaal alleen te reizen en al die dingen te regelen... maar het is je gelukt. Je hebt zelfs een heuse IKEA-kamer! Ik herken de stoel, het bed en de ladenkast (Malm). Dat kan natuurlijk ook niet anders in Zweden, volgens mij maken ze daar huizen van IKEA.
Groetjes en veel plezier,
Jos. -
02 September 2011 - 09:06
Jonne:
Hey Tessa,
Klinkt heel erg leuk allemaal! Je zal daar wel een super mooie tijd beleven :) Ik ga je verhalen zeker volgen. Heel veel succes en geniet ervan!
Liefs Jonne -
02 September 2011 - 09:23
Kenny:
Hey Tessa,
Die kamer ziet er gezellig uit, maar waar moet ik dan slapen als ik langs kom? :P In ieder geval nog heel veel plezier en ik weet zeker dat je het heel goed gaat doen.
Kenny -
02 September 2011 - 11:44
Stephanie:
Heey Tes,
Ik heb je gisteravond en vanmorgen nog gesproken, maar nu heb ik ook nog even je berichtje gelezen. Wat fijn dat het zo goed is gegaan, na al dat geregel is je dat toch zeker gegund. En je kamer ziet er erg leuk uit, fijn toch!!
Een hele fijne dag vandaag en geniet ervan. Heb je je fietsje en de Ikea al gevonden?! Haha.
Een hele dikke kus, je vriendinnetje Stephanie! -
02 September 2011 - 11:57
Dyonne:
Hi Tessa!
Wat ontzettend fijn om te lezen dat het goed met je gaat. Echt zo knap hoe je alles zo goed aanpakt en je alles zo goed lukt!
Ik weet zeker dat de komende weken je goed gaan bevallen en wens je super veel succes!
We denken aan je!
Kusjes, Dyonne -
02 September 2011 - 12:43
Luuk:
Hey Tessa,
Wat een verhaal, maar het s idd ook even een avontuur he.
Je hebt het volgens mij wel goed voor elkaar daar, aan de foto's te zien.
Ik vind het heel jammer dat ik niet meer op je verjaardag/afscheidsfeestje ben geweest. Dus bij deze wens ik je dan toch nog heel veel succes met je stage en je bloemkoolmetaardabbeltjesengehakt.
groetjes Luuk -
02 September 2011 - 13:58
Joep:
Heeeey Tessa!
Ik heb zelden met zoveel plezier een weblog gelezen. Ik heb zo'n idee dat jij het daar wel flink naar je zin gaat krijgen, ook al moet je een aantal mensen wel een tijdje missen. Veel plezier en schrijf maar snel weer iets!
Groetjes Joep -
02 September 2011 - 16:27
Evelien:
Haa Tessa!
Wat leuk om je weblog te lezen. En natuurlijk fijn om te lezen dat je goed bent aangekomen in Zweden!
Je kamer ziet er ook erg leuk uit. Ik denk dat je het daar wel naar je zin zal krijgen:)
Nou, Tessa, heel veel succes en plezier in Örebro. Ik wacht tot ik je volgende verhaaltje kan lezen!(A)
Veel liefs, je nichtje -
02 September 2011 - 19:07
"andere" Astrid:
Meiske je kunt je niet voorstellen hoe trots ik ben op mijn vroegere buurmeisje!
Ga zo door, maar blijf vooral jezelf! -
02 September 2011 - 20:41
Dé Tessa (hihi):
Allemaal heel erg bedankt voor de berichtjes! Doet me echt goed om ze te lezen!!
Veel liefs en tot het volgende bericht!
Tessa :) -
03 September 2011 - 07:10
JUUD:
HEEJ TES, ow respect hoor!! wat een avontuur.. ik wacht geduldig af op je volgende berichtje en doe de groeten aan die zweden!!! Doej -
04 September 2011 - 06:30
Marij:
Ben in gedachten helemaal met je meegereisd en ben blij dan je goed bent aangekomen.
Graag wil ik reserveren voor op 15 november bloemkool met gebakken aardappels, ui en gehakt te eten als je weer terug bent.
Doe maar eerste je werk en studie goed, geniet van alles wat het te bieden heeft. Ondanks dat ik al enkele keren in Zweden ben geweest, ben ik stiekem een beetje jaloers op je. Heel veel liefs, Marij -
04 September 2011 - 08:55
Wendy:
Heee lieve Tess!
Wat fijn om te lezen dat alles goed is gegaan! Wel een beetje stom van het lawaai in je hostel; maar ach. Het was wel makkelijk zo; of niet?
Verder is het écht leuk om te lezen hoe 't daar is! Ik kijk er heel erg naar uit om ook te komen! <3
Nog maar een paar weekjes.. en dan zien we elkaar!
Liefs,
Wen -
04 September 2011 - 17:06
Marloes:
Lieve Tessa,
wauw! Ben je niet suuuper trots op jezelf? :)) Mag namelijk! Heb je even mooi gefixt daar! En het klinkt fantastisch. Ik zit hier (op Madeliens kamertje) jaloers te zijn. ;)
Ga snel je volgende verhaal lezen, want ben heel benieuwd! (hoewel ik door facebook al wel weet dat je inderdaad een fiets EN een vereniging hebt gelocaliseerd! Hihi!)
xx Marloes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
