Dé vakantie van Familie Severijns, Kenny en Frank!

Hallo allemaal,

Helaas zit de vakantie er weer op en moeten we allemaal weer aan de slag. Maar wat heb ik een geweldige vakantie gehad. Het was soms wel zwaar, maar nu ik eenmaal weer in Manipal ben, begin ik me steeds meer te beseffen hoe ongelooflijk gaaf deze vakantie was!

Zaterdagmorgen kon ik dan eindelijk op weg naar Mangalore om vervolgens via Mumbai naar Jaipur te vliegen: een reis van 12 uur. Hier kwam ik ’s avonds pas aan dus ik ben meteen gaan slapen om vervolgens ongeduldig op een berichtje van Kenny te wachten waarin zou staan hoe laat ze aan zouden komen. Van slapen is dus ook niet veel terecht gekomen!
Om 6.00 uur was het dan zover: Kenny liet mijn telefoon overgaan. Ik spring uit mijn bed, douche me snel en spring in m’n kleren om vervolgens bij het hotel op de bus te wachten. Een zenuwslopen uur sluipt voorbij, maar dan zie ik eindelijk de bus komen! Hehe, eindelijk zijn ze er dan. Ook maak ik kennis met de andere leden van de groep waarmee we het avontuur in Noord-India en Nepal zouden gaan beleven:
Aantal mensen van onze leeftijd: 2 vriendinnen die natuurkunde studeerden (Keri en Corine), een koppel dat op huwelijksreis was (Marielle en Sjors), Claudia. En natuurlijk mijn zus + vriend (Ellen en Frank) en Kenny!
De wat oudere garde (haha): Henny, Annemiek en m’n ouders.
Om dit verhaaltje niet eindeloos lang te laten worden zal ik enkele hoogtepunten van onze vakantie benoemen.

Jaipur
In Jaipur was het eigenlijk alleen maar druk. We hebben hier wel een mooi buitenmuseum over sterrenkundige apparaten gezien (zonnewijzers, apparaten om sterrenbeelden te bepalen ect). Ongelooflijk dat mensen dit 100-den jaren geleden al konden bedenken!

Agra
Hier bezochten we natuurlijk een van de 7 wereldwonderen: de Taj mahal! Het gebouw dat een keizer uit liefde voor zijn overleden vrouw ontworpen en gebouwd heeft! Ik kan niet met woorden beschrijven hoe mooi dit gebouw is. Aan alles is aandacht besteed. Zo is de Taj Mal op een verhoging gebouwd waar zich houten pilaren in bevinden. Het gevolg is dat de Taj Mahal beschermd is tegen aardbevingen (houten planken vangen dit op) en dat de Taj Mahal alleen door blauwe lucht omgeven wordt: wat een plaatje! De Pilaren die rondom de Taj zijn gebouw, staan niet iets uit het lood, zodat er, als er een aardbeving plaats zou vinden en ze in zouden storten ze niet op de Taj zouden vallen. Bovendien zijn de tuin en de gebouwen rondom de Taj in spiegelbeeld aangelegd. Gewoon om kippenvel van te krijgen!
In de avond vertrekken we met de nachttrein naar Varanasi. Een hele hapening om een trein vol Indiers te slapen!

Varanasi
In varanasi hebben we zowel bij zonsopgang als zonsondergang over de ganges gevaren: de rivier die voor daadwerkelijk alles gebruikt wordt. Aan de rivier liggen meerdere Ghat’s die allen een andere functie hebben: baden, crematie of bidden. Hoewel er een lijk wordt gewassen en vervolgens de resten van de crematie van een medemens worden geloost in de rivier, wast men zich 100 meter verderop in dezelfde rivier (ook tandenpoetsen ed!): hoe bizar! Gelukkig zijn de regels nu aangescherpt (meer hout per lichaam) zodat er geen ledematen meer in de rivier ronddrijven, dat scheelt alweer!

Ook hebben we kennisgemaakt met de kleine kronkelinge straatjes, waar allerlei ambachten werden uitgevoerd. Bovendien hebben we een zijdefabriek bezocht, waar sjaals met de hand gemaakt werden: soms duurde het maanden voor een sjaal af was vanwege de moeilijke patronen. Ongelooflijk!

Nepal
Wat waren we allemaal blij dat we eindelijk op weg gingen naar Nepal: weg van de drukte in India. De rust in Nepal was dan ook voor ons allen een verademing waar we van genoten rondom het kampvuur bij ons Hotel in Lumbini.

Lumbini
Eigenlijk is hier bar weinig te beleven, behalve… dat Boeddha hier geboren is. We hebben deze plaats dan ook bezocht. Erg bijzonder!

Pokhara
Op naar de bergen. In pokhara leek het straatbeeld rondom ons hotel een beetje op dat van Turkije: allemaal leuke winkeltjes en restaurantjes. Ook wel een lekker. We boekten hier meerdere excursies: een wandeling door de bergen, paragliden (ook papa en Frank (beiden hoogtevrees) hebben hun angst overwonnen), en tot slot nog een bezoek aan de waterval en de grot.

Aangezien we bij zonsopgang al op een mooie uitzichtplaats wilden zijn moesten we weer erg vroeg op, maar dat werd beloond door prachtig uitzicht. Daarna vervolgende we onze wandeling, waarna we heerlijk op de top van de berg hebben gegeten. En ja, toen gingen we Paragliden. Ik had dit nog nooit gedaan, dus ik vond het wel spannend. Na enige uitleg (ren zo hard je kan in een soort van slaapzak richting te afgrond en ga dan zitten) was ik er wel klaar voor. Daar ging is dan!!! Het ene moment stond ik nog op de berg, het andere moment zweefde ik boven de hymalaya, waar ik zo nu en dan ook nog mocht sturen! Ook maakte hij wat kunstjes (de engste achtbaan waar ik ook in gezeten heb), wat wel de nodige adrenaline kicks veroorzaakte! Het was echt GEWELDIG!

Kathmandu
Eindelijk was het dan de dag waar velen van ons naar uitgekeken hadden: de vlucht over (beter gezegd, zoals uiteindelijk bleek , richting de Mount Everest). Om 8.00 uur vertrokken we met een normaal vliegtuig richting de mount everest. Tijdens de vlucht mochten we ook een kijkje in de cockpit nemen, waar je echt heel mooi zicht had over het gebergte. Ook werd aangewezen welke top nu de Mount Everest was. Helaas vlogen we niet overhet gebergte (dit had ik in ieder geval wel verwacht), zodat je alleen de zijkant van het gebergte kon aanschouwen. Desalniettemin heb ik nu wel een certificaat waarmee ik kan bewijzen dat ik de Mount Everest dan wel nit beklommen heb, maar wel vanuit de lucht heb mogen bekijken: daar doe je het toch voor?! Whaha!

In kathmandu hadden we ook nog 1 vrije dag, waardoor we eindelijk eens uit konden slapen (1e keer sinds de start van de vakantie) en er tijd was voor wat winkelen: heerlijk (maar of kenny dat ook vond?:P)
De volgende morgen vertrokken we naar: Nagarkot.

Nagarkot
Hier sliepen we in een super romantische kamer in het hotel dat op het topje van de berg gebouwd was. Wanneer we uit ons raam keken, keken we uit over het machtige gebergte en het bijbehorende landschap. Bij het ontwaken was het helemaal mooi, aangezien we toen de zonsopgang vanuit bed konden bekijken: fantastisch!
De dag erna zijn we terug naar Bhaktapur (1 van de 3 stadsgedeeltes van Kathmandu) gelopen. Hierbij liepen we langs dorpjes en konden we mooi uitkijken over Kathmandu.

Bhaktapur
Hier hebben we veel oude tempels gezien, maar het bijzonderste was toch wel dat we live verslag konden doen van een buffalo die net geslacht was (midden op het marktplein!!). De kop lag gescheiden van de rest van buffalo. Ondertussen brandden ze met een brander de harden van de koe weg, waardoor hij eerst helemaal zwart werd. Hierbij werd geen stukje overgeslagen: ook het hoofd, de staart en zijn edele deel, kwamen niet onder dit ritueel uit. Vervolgens werd de koe met nat stro en een mes schoongemaakt waardoor deze geel (de kleur van leer) uit kwam te zien. Vanwege de tijd zijn we toen doorgelopen. Hierna zouden de ingewanden eruit worden gehaald en worden gespoeld… Jakkie!

Chitwan
Hier zouden we nieuwjaar vieren. In Bhaktapur hadden we inkopen gedaan: bier, wijn, cola en natuurlijk champagne! Voor iedereen wat wils dus. Onder het genot van de warmte van het kampvuur, de gezelligheid en een spelletje (Weervolven), wachtten we geduldig tot het 12.00 uur zou zijn. Traditioneel hebben we met z’n allen keihard afgeteld en vervolgens de champagne meester gemaakt en elkaar het beste toegewenst. En voor ik het vergeet wil ik jullie ook beste voor 2013 toewensen, met vooral een goede gezondheid en dat je veel liefde mag ontvangen en geven. Als je dan nog niet gelukkig wordt, weet ik het ook niet meer!

De volgende dag werd een van de mooiste dagen van onze reis. Eerst voeren we in een uitgeholde boomstam met z’n 15-en over een rivier in de mist bij zonsopgang. Dit vond ik toch best wel eng aangezien we nauwelijks boven het wateroppervlak uitkwamen, terwijl we hier waren om krokodillen te spotten… jaiks!! Helaas werd het zo spannend niet: verder dan het spotten van een eend en andere vogels kwamen we niet.

Vervolgens stapten we uit om vervolgens midden door het oerwoud te lopen, zonder pad. Zo zoude we namelijk meer kans hebben om wilde beesten te zien. En ja hoor: nog geen 5 minuten laten staan we oog in oog met een neushoorn! Nooit geweten dat ze zo lelijk zijn en dat ze eruit zien alsof ze uit de oertijd komen. Maar wat mooi om zo dichtbij een wilde neushoorn te kunnen komen. We kunnen om 5 meter afstand komen, omdat we van de neushoorn gescheiden worden van de neushoorn. Even later brengt de gids ons naar een plek waar we neushoorn van boven kunnen bekijken: hij bevindt zich nu slechts 1,5 meter onder ons: hoe vet!!!

Hierna krijgen we uitleg over wat we moeten doen als we een wilde olifant (in zigzag vorm wegrennen: allemaal een andere kant op), een neushoorn (je verstoppen) of een ware tijger tegenkomen. Aangezien deze laatste de koning van het oerwoud is kunnen we dan alleen maar bidden en hem boos aankijken (dat gaat werken?!?!). Op de vraag over hoe groot de kans is dat we deze beesten tegenkomen zegt hij: redelijk groot! Ineens vinden we de ‘boswandeling’ toch allemaal een beetje enger! Helaas (of misschien maar gelukkig) komen we naast een paar herten en wat koeien geen wilde dieren tegen.

Daarna gaan we naar geen plaats waar je op een olifant kunt zitten terwijl hij met z’n slurf water opzuigt om je vervolgens helemaal nat te maken. Claudia en ik twijfelen een 0,5 seconde, maar dit moeten we gewoon doen! Daar gaan we! Als Claudia op de olifant wilt klimmen, laat deze een enorme scheet waardoor er een soort van bubbelbad naast me ontstaat: Ik lig al helemaal dubbel! Vervolgens gaat Claudia (eerst verkeerd om) op de olifant zitten, waarna ik volg. De komende 5 minuten worden we helemaal nat gespoten, terwijl me niet meer bij komen van het lachen: wat is dit gaat zeg! Na ons volgen Frank, Keri en Kenny nog, die zich ook goed vermaakt hebben!

Daarna restte ons alleen nog een busrit van 6 uur naar het treinstation net over de grens in India en een treinreis van 12 uur (met 15 uur vertraging!!!!) naar Delhi. Aangezien we zo lang op het station moesten wachten voor onze bus kwam , hebben we dit stadje ook nog even verkend, waardoor we bij een sportcomplex uitkwamen. Tjah, en als je dan Kenny bij je hebt, moet je daar natuurlijk even een kijkje gaan nemen. Nog geen 5 minuten later staat kenny in de goal (en maakt dan een duik in de stoffige modder met zijn goede kleren… Gelukkig hoef ik de was niet te doen!) en heb ik mijn beste turnkunsten in de gymzaal laten zien! Ook vinden we gelukkig de shopping mall, waar we ook nog 2 uurtjes om krijgen. Eenmaal terug op het station (waar we muizen en ratten zien lopen), gaan we toch maar op de grond zitten om onze tijd te verdrijven met het doen van spelletjes.

De volgende dag hebben we als afsluiting de city tour door Delhi, waarbij we weer meerdere tempels bezoeken, en de Indian gate zien waar de protesten zijn geweest in verband met de vrouw die na de gruwelijke verkrachting overleden is. Daarna gaan we met zijn allen in een plaatselijk restaurantje eten, waarna het helaas tijd is om afscheid te nemen. Aangezien we een te gekke tijd met z’n allen hebben gehad, zien we er allemaal toch wel tegen op oom weer naar huis (en ik dan naar het Zuiden) te gaan.

Ik besluit met mijn familie mee te gaan naar het vliegveld: zij vliegen om 2.45u ik om 6.00u. Om 22.00uur vertrekken we bij het hotel. Eenmaal aangekomen op het vliegveld van Delhi zie ik tot mijn grote schrik dat mijn vliegtuig gecanceld is: echt iets voor India om dat niet even te laten weten! Gelukkig krijg ik een andere vlucht toegedeeld; helaas vertrekt die wel pas om 7.00uur… En dan is het helaas zo ver: Kenny en consorten moeten helaas door de security check! Gelukkig zijn Marielle en Sjors ondertussen ook op het vliegveld aangekomen, die mij troosten met een chocolade brownie: dank je wel! Nadat hun ook door de security check verdwenen zijn, zoek ik een bankje op om te slapen. Aangezien ik door alle indrukken en de emoties helemaal uitgeput ben, lukt het me om in slaap te vallen. Om 4.00u mag ik dan eindelijk ook inchecken. De rest van mijn reis verloopt voorspoedig: om 18.30u kom ik aan in Manipal. Hehe!

Zondag heb ik lekker uitgeslapen en ben daarna voor het eerst gaan zwemmen en lekker gaan zonnen (ik moet toch een beetje bruiner terugkomen he!). Dat had ik wel even nodig!

Maandag ben ik weer begonnen aan mijn stage. Van de 6 weken stage loop ik slechts 4 weke stage in Manipal. Vandaar dat ik deze week in Karkala stage zal lopen: 1 uur rijden van Manipal. De volgende week zal ik stage in Udupi lopen: de grootste stad in de buurt. Aangezien het niet mogelijk blijkt te zijn om bevallingen te zien wanneer ik Manipal blijf wonen heb ik besloten in Karkala in het hostel tegenover het ziekenhuis te gaan wonen (hier verblijven de arts-assistenten ook). Het is opzich een prima kamer, alleen is er een airco en zijn er huisdieren in de vorm van hagedissen en muggen. Ook hoorde ik dat de douche het soms niet doen, maar ook dit zal ik wel overleven (of niet??).

Ondertussen heb ik plannen gemaakt voor de volgende weekenden:
Komend weekend ga ik gewoon werken en zondag misschien naar Udupi
18 t/m 20 januari heb ik vrijgevraagd om naar Hampi te gaan waar hele mooie oude tempels te zien moeten zijn
25 t/m 27 januari of 1 t/m 3 februari wil ik graag nog naar Goa, waar hele mooie stranden zijn.

Ook heb ik gisteren mijn gekochte stof naar de kleermaker gebracht om hier op maat gemaakte jasjes van te maken: de foto’s volgens als ze klaar zijn!

Zo, nu zijn jullie weer helemaal op te hoogte. Hopelijk hebben jullie ook een hele fijne kerst en oud op nieuw gehad, en hebben jullie genoten van jullie vakantie (als jullie die gehad hebben).

Heel veel liefs,

Tessa

Ps. Al 6 weken hier, nog maar 4 te gaan: wat gaat de tijd snel!